രജനിയൊഴുമപ്പോള്‍ സീതയാതമ്പിയോടും
രഘുവരനഥവില്ലുംപൂട്ടിഞാണിട്ടുഹസ്തേ
രജനിചരചയത്തിന്നന്തമായുള്ള ബാണം
രഭസമൊടുമെടുത്തമ്മാമുനീന്ദ്രഞ്ജഗാമ
വിരവൊടുരഘുനാഥന്‍ചെന്നുകണ്ടമ്മുനീന്ദ്രം
തദനുസമുനിവര്യന്മന്നവാധീശനോടെ
കരുണയോടുതദാനീംമുന്നമേനിന്നുചൊന്നാല്‍
മുനികുലവരനാകും ശ്രീഭരദ്വാജനാരാല്‍
രാഘവജയജയരാജീവവിലോചന
രാജകുലതിലകരമണീയശീല
രാഗമുണാഭിരാമവിപിനഭൂവി
രാജ്യാലെന്തിഹവന്നു രഭസമൊടധുനാ ജലധരസുതനോ
വീരന്‍വിജയശീലന്‍ വിബുധവിമതകാലന്‍
വിമലന്‍ദശരഥന്‍താന്‍വിളങ്ങുന്നോസുഖമായി വിജിതാരിയായി
പൈദാഹം പൊറാതുള്ള പൈതല്‍സീതയാനീയും
പയ്യെയനുജനൊടുമയ്യോയീവിപിനേ വാഴുന്ന ഗഹനേ
