രാഗം:
താളം:
ആട്ടക്കഥ:
കഥാപാത്രങ്ങൾ:
ഭൂമിഞ്ജയഃ സമവരുഹ്യ രഥാൽ സമീപ-
ഭൂമിം ജയപ്രമുദിതസ്യ പിതുഃ സമേത്യ
പ്രാഗേവ ഫൽഗുനനിരുദ്ധയഥാർത്ഥവാർത്തഃ
പ്രാഹേദമസ്യ ഭുജവിക്രമവിസ്മിതാത്മാ
താത! തവ കഴലിണ തൊഴുന്നേൻ
വീതഭയം കാലികളെ വീണ്ടുകൊണ്ടു വന്നേൻ
കുരുപതി പശുക്കളെ ഹനിച്ചു – എന്നു
പരിചിനൊടു ഞാനഥ ധരിച്ചു
വിരവോടവരോട് ബത ചെന്നു കലഹിച്ചു
ശക്രസുതനൊരുവനഥ വന്നു – രിപു-
ചക്രമതശേഷമപി വെന്നു
വിക്രമിയവൻ വിജയലക്ഷ്മിയൊടു ചേർന്നു
അർത്ഥം:
ശ്ലോകസാരം:- മുമ്പെ തന്നെ യഥാർത്ഥവൃത്താന്തം പറയരുതെന്ന് അർജ്ജുനനാൽ തടയപ്പെട്ടവനും അർജ്ജുനന്റെ ബാഹുപരാക്രമത്താൽ അത്ഭുതപ്പെട്ടവനുമായ രാജകുമാരൻ ഉത്തരൻ തേരിൽ നിന്നിറങ്ങിയിട്ട് ജയം കേട്ടു സന്തോഷിച്ചിരിക്കുന്ന അച്ഛന്റെ അടുക്കലേക്ക് ചെന്നിട്ട് ഇത് പറഞ്ഞു.
പദസാരം:- അച്ഛാ, അവിടത്തെ കാലിണ ഞാൻ തൊഴുന്നു. ഭയം കൂടാതെ കാലികളെ ഞാൻ കൊണ്ടുവന്നു. ദുര്യോധനൻ പശുക്കളെ അപഹരിച്ചു എന്ന് ഞാൻ ശരിയായി മനസ്സിലാക്കി. പിന്നെ ഉടനെ അവരോട് ചെന്ന് യുദ്ധം ചെയ്തു. ആശ്ചര്യം! അന്നേരം ഇന്ദ്രപുത്രനായ ഒരാൾ വന്നു ആ ശത്രുസൈന്യത്തെ മുഴുവനും ജയിച്ചു. പ്രാക്രമിയായ ആ ഇന്ദ്രപുത്രൻ വിജയമാകുന്ന ലക്ഷ്മിയോട് ചേർന്നു.
അരങ്ങുസവിശേഷതകൾ:
ഈ ശ്ലോകം ഉത്തരന്റെ പ്രവേശം സൂചിപ്പിക്കുന്നു.
അനുബന്ധ വിവരം:
ഉത്തരന്റെ ഈ വാക്കിൽ ‘ഇന്ദ്രസുതനൊരുവൻ’ എന്ന് പറഞ്ഞത്, വാസ്തവം വെളിപ്പെടുത്തരുതെന്ന് അർജ്ജുനൻ മുമ്പുതന്നെ പറഞ്ഞതുകൊണ്ടാണ്. ബൃഹന്നള അർജ്ജുനനാണെന്നോ അർജ്ജുനനനാണ് യുദ്ധം ജയിച്ചതെന്നോ ഈ വാക്കുകൊണ്ട് വെളിപ്പെട്ടതുമില്ല. എന്നാൽ പറഞ്ഞ വാക്ക് നുണയായതുമില്ല.