കഷ്ടമഹോ, ദൈവഹതൻ ഞാൻ

രാഗം: 

മുഖാരി

താളം: 

പഞ്ചാരി

ആട്ടക്കഥ: 

കൃഷ്ണലീല

കഥാപാത്രങ്ങൾ: 

ശ്രീകൃഷ്ണൻ

(പതിഞ്ഞകാലം)

കഷ്ടമഹോ, ദൈവഹതൻ ഞാൻ

പുത്രധർമ്മം വെടിഞ്ഞു – പര

മിഷ്ടലീലാരസേന-കാല

മിത്ര കളഞ്ഞതുമോർക്കിൽ

യദുവംശമഹാദീപമേ

അംബ, കനിയേണമെന്നിൽ

(കാലം തള്ളി)

ദുഷ്ടകംസചേഷ്ടിതാ-

ലുദ്വിഗ്നചേതസാ നിത്യം

പുത്രഹതികൾ കണ്ടു നിങ്ങൾ

ബദ്ധരായ് വാണതുമോർക്കിൽ

(വീണ്ടും കാലം പതിച്ച്)

അന്തികേ വാണു തവ

സന്തതം ശുശ്രൂഷിപ്പാൻ – മാം

സംഗതി വന്നില്ലതു

ഹന്ത പൊറുത്തരുളേണം

യദുവംശമഹാദീപമേ,

അംബ, കനിയേണമെന്നിൽ

അരങ്ങുസവിശേഷതകൾ: 

‘എന്റെ മാതാവ് ഞാൻ മൂലം വളാരെ കഷ്ടതകൾ അനുഭവിച്ചു. എന്നെ പുത്രനായി കാണാൻ പോലും അമ്മയ്ക്കു കഴിയാതായിരിക്കുന്നു. അമ്മയുടെ മനസ്സിൽ മാതൃഭാവത്തെ ഉളവാക്കാൻ എന്താണ് ഉപായം? ആവട്ടെ‘ എന്ന് ചിന്തിച്ച് പദം.