കുന്തിയും മക്കളും അരക്കില്ലത്തില് നിന്നും പുറത്ത് കടന്ന്, അരക്കില്ലത്തിനു തീ വെക്കുന്നു. ശേഷം ബകവനത്തിലേക്ക് യാത്ര ആവുന്നു. പുത്രന്മാരുടെ മുഖത്ത് നോക്കി എല്ലാവര്ക്കും ശോകം ഭവിച്ചത് കഷ്ടം തന്നെ എന്ന് പറഞ്ഞ് തനിക്ക് ദാഹം തോന്നുന്നതായി ഭീമസേനനെ അറിയിക്കുന്നു. ഭീമന് കുന്തിയെയും സഹോദരന്മാരേയും മുന്നില് കണ്ട ഒരു പേരാലിന് ചുവട്ടില് ഇരുത്തി വെള്ളം തേടി പോകുന്നു. ഇത്രയും ആണ് ഈ രംഗത്തില് ഉള്ളത്.
