രാഗം:
താളം:
ആട്ടക്കഥ:
കഥാപാത്രങ്ങൾ:
ഖേദമശേഷം തീർന്നു, നമുക്കിഹ മോദം വളരുന്നു
സോദര! സുമതേ! ശത്രുഘ്നാ! ശൃണു
സാദരമെൻ വചനം
ആർത്തി പെരുത്തെഴുമമ്മകളോടയി-
വാർത്തയിതോതുക വൈകീടാതെ
ആസ്ഥയോടൊത്തു സുമന്ത്രാദികളൊടു-
മാജ്ഞാപിക്കണമഖിലമിദാനീം
ജ്യേഷ്ഠൻ നാളെ വരുന്നൊരുദന്തം നാട്ടിലശേഷരുമറിയണമിപ്പോൾ
പട്ടണമഖിലമലംകൃതമാക്കണമൊട്ടും വൈകരുതതിനുമിദാനീം
ഒട്ടുക്കുള്ളൊരലങ്കാരാദികൾ കൊട്ടാരങ്ങളിലധികം വേണം
വെട്ടിയടിച്ചു വഴിയ്ക്കു നിരക്കെ-പ്പട്ടുവിരിച്ചഥ പൂ വിതറേണം
കെട്ടണമധുനാ കൊടിതോരണനിര നാട്ടണമഴകൊടു കുലവാഴകളും
കൊട്ടും ഘോഷവുമൊക്കെ മുറയ്ക്കിഹ പെട്ടെന്നിങ്ങു തുടങ്ങീടേണം
വന്ദികളൊക്കെ വരേണം ഗായക-വൃന്ദവുമങ്ങനെ നർത്തകവരരും
ഒന്നൊഴിയാതെ വരേണം കളികളി-ലൊന്നിനുമൊരുകുറവുണ്ടാകൊല്ല
ദേവാലയംതിലൊക്കെ വിശേഷാൽ സേവാദികളും ദീപാബലിയും
ആവും‌വിധമഥ പുഷ്പാഞ്ജലിയും രാവും പകലും വേണമിദാനീം
മാനവവരനേയെതിരേറ്റീടാൻ സേനകളൊക്കെ നിരന്നു വരേണം
നാനാജനനിരയൊത്തു നമുക്കും മാനമൊടങ്ങു ഗമിക്കണമുടനേ