രാഗം:
താളം:
ആട്ടക്കഥ:
പ്രത്യഗ്രാത്യുഗ്രമേഘദ്ധ്വനിതപടുതരംപാര്‍ത്ഥിവാനീകഘോഷം
തത്താവച്ഛത്രുഹസ്തിപ്രവരമൃഗമപതീരക്തനേത്രാഞ്ചിതാസ്യഃ
ശ്രുത്വാസംഭ്രാന്തചിത്തശ്ചിലിതമൃഗകുലംമര്‍ക്കടേന്ദ്രാഗഭീരോ
ഭീത്വാസിംഹാരവേണാഖിലഗഗനതലംദുര്‍മ്മുഖോസൌവ്യചിന്തീത്
എന്തിഹനിതാന്തബലസിന്ധുരഹയാദിരിവ-
മന്തികതമേസപദികേള്‍പ്പദുമഹോ?
സംഭ്രമമിയന്നുമൃഗസഞ്ചയവുമോടുന്നു
ജൃംഭിതപദാതികൃതഹുംകൃതിരവേണ
ചൂര്‍ണതിമിരപരിപൂര്‍ണമഖിലജഗ
ദര്‍ണവസമാനബലഷണ്ഡമിഹവരുന്നൂ
ഗർജ്ജിതമിതെന്നുശിഖിനൃത്തമിതുചെയ്തീടുന്നു
ഊര്‍ജ്ജിതഭയേനഹരിഗഹ്വരേപായുന്നു
ഇജ്ജനവുമിന്നിവിടെസജ്വരിതനായ്വരികി-
ലജ്ഞനിവിനെന്നുവരുമില്ലതിനുസംശയം
സുന്ദരശരീരനൊരുമന്നവശിരോമണിയി-
ന്നെന്നൊടുപൊരുന്നതിനുവന്നിടുന്നുവോ?
എങ്കിലഹമിന്നിവനെശങ്കകള്‍കളഞ്ഞുയമ-
കിങ്കരനുനല്കുവതിനുകിംകിമതിചിന്താ?
ദുര്‍മ്മതിജനങ്ങളുടെദുര്‍മ്മദമടക്കീടുന്ന
ദുര്‍മ്മുഖനിതെന്നഖിലസമ്മതമിതല്ലൊ