ആട്ടക്കഥ: കിർമ്മീരവധം
കിർമ്മീരവധം.
ആട്ടക്കഥകൾ
- അംബരീഷചരിതം
- കല്യാണസൗഗന്ധികം
- കല്യാണസൌഗന്ധികം
- പുറപ്പാട്
- രംഗം ഒന്ന്- ശൗര്യഗുണം
- ശൌര്യഗുണനീതിജലധേ ചരണയുഗം
- സഹജ സമീരണസൂനോ
- പൃഥാസുതാനാശു ധനഞ്ജയസ്യ
- രംഗം രണ്ട് – രോമശമഹർഷിയുടെ വരവ്
- താപസേന്ദ്ര ജയ കൃപാനിധേ
- ഇന്ദുകുലാധിപ കേൾക്കെടോ ഞാനും
- ആരുടെ തപോവനമിത്
- കുന്തീകുമാരന്മാരേ
- പ്രയുക്താശിഷസ്തേന
- രംഗം മൂന്ന് – കൃഷ്ണനും പാണ്ഡവരും
- ശരണം ഭവ സരസീരുഹലോചന
- പരിതാപിക്കരുതേ
- ചെന്താർ ബാണാരി തന്റെ
- ഇന്ദുമൌലിയോടസ്ത്രം
- രംഗം നാല് – ജടാസുരൻ
- മര്‍ത്ത്യരിഹ വന്നതതി
- രംഗം അഞ്ച് – കപട ബ്രാഹ്മണൻ
- മാനവേന്ദ്രന്മാരേ കേള്‍പ്പിന്‍
- അന്തണർകുലദീപമേ
- എത്രയും നിപുണനഹം
- ബാഡവേന്ദ്ര വിദ്യകളിൽ
- ഭൂസുരന്മാരുടെ കാമം
- നില്ലെടാ ദാനവാധമാ
- ബാലനായ ഹിഡുംബനും
- അല്പവീര്യനെന്നപോലെ
- വൃത്രവൈരിയതെന്നാലും
- ഘോരതാഡനങ്ങൾകൊണ്ടു
- വീരവാദങ്ങളെക്കൊണ്ടു വൃഥാ
- ഹത്വാ ജടാസുരമമും നിജമുഷ്ടിപാതൈർ
- രംഗം ആറ്
- അല്ലല്‍ വളര്‍ന്നീടുന്നല്ലോ
- അത്തലിതു കൊണ്ടുനിൻ
- രംഗം ഏഴ്
- പുത്രനായുള്ള ഘടോല്ക്കചന്‍
- അർച്ചനം ചെയ്തുപരമേശ്വരൻ
- കാൽ ക്ഷണം വൈകാതെ
- രംഗം എട്ട് ഭീമനും പാഞ്ചാലിയും
- പാഞ്ചാലരാജതനയേ
- എൻ‌കണവാ കണ്ടാലും
- മാൻ‌ചേൽ മിഴിയാളേ
- രംഗം ഒൻപത് ഹനൂമാനും ഭീമനും
- ആരിഹ വരുന്നതിവ
- വഴിയിൽ നിന്നു പോക
- നൃപതേ ഞാനും
- നരന്മാരും സുരന്മാരും
- ഉലകിതിൽ ബലവാൻ
- വനചര തവകുല
- ഹനൂമാനെന്നൊരു കപി
- ഭുവന കണ്ടകനായ
- മഹനീയഗുണ കരുണാംബുധേ
- വാചം ശൃണു മേ
- രാവണാന്തകനായീടും
- ബാലത കൊണ്ടു ഞാൻ
- ആശയമതെങ്കിലിപ്പോൾ
- ഭീതിയുള്ളിലരുതൊട്ടുമേ തവ
- കൌരവന്മാരോടു സംഗരമിനി
- മാന്യനായ തവ സോദരൻ
- രംഗം പത്ത്
- ചൈത്രരഥകാനനത്തെ
- രംഗം പതിനൊന്ന്
- ചോരനെപ്പോലെ മിണ്ടാതെ
- ഭീമനെന്നറിഞ്ഞീടുക മാം
- കൽഹാരങ്ങൾ തൊടായ്കെടാ
- ആശരന്മാരാം കാടു
- നാടുവിട്ടിഹ നാണവുംകൂടാതെ
- മൃത്യുകാലത്തു ചൊല്ലുന്ന
- രംഗം പന്ത്രണ്ട്‌
- വാടാ പോരിന്നായി വൈകാതെ
- എന്തിഹ വന്നതെടാ നിശാചര
- ഗന്ധമിയന്ന സൌഗന്ധികമോഹം
- ഉദ്ധതവാക്കുകൾ ഉച്ചരിച്ചീടായ്ക
- രംഗം പതിമൂന്ന്
- മല്ലലോചനേ മാ
- സുരഭികളായുള്ള സുമങ്ങളിതെത്രയും
- കിർമ്മീരവധം
- കിർമ്മീരവധം
- മാതംഗാനനമബ്‌ജവാസരമണീം
- പുറപ്പാട് നിലപ്പദം
- രംഗം 1 – കാമ്യകവനം നട്ടുച്ച ചൂടുകാലം
- ബാലേ കേള്‍ നീ മാമകവാണീ
- കാന്താ ചിന്തിക്കില്‍
- രംഗം 2 – കാമ്യകവനം തുടരുന്നു
- താപസമൌലേ ജയ ജയ
- മൂര്‍ദ്ധ്നിവിലിഖിതം
- പരപരിഭവത്തെക്കാള്‍
- മിഹിരസേവയെ ചെയ്ക
- മഹിതമാകിയ തവ വചനം
- വിപ്രാംശ്ചവിപ്രവരകേതു
- അഥാഭിഗമ്യാന്തികമംശുമാലീ
- നരവരശിഖാമണേ
- ജയ രുചിരകനകാദ്രി സാനോ
- പാത്രം ഗൃഹാണ സുപവിത്രം
- ശ്രുത്വാ ശ്രോത്രസുദുസ്സഹം
- മുകുന്ദമുഖപങ്കജാകലിത
- നിലപ്പദം
- പുണ്ഡരീകനയന
- കഷ്ടമഹോ ധാര്‍ത്തരാഷ്ട്രന്മാര്‍
- മാധവ ജയശൌരേ മഹാത്മന്‍
- ഇതി വദതി സുദർശനേ
- കൊണ്ടല്‍‌വര്‍ണ്ണ
- മാന്യസല്‍ഗുണനിധേ
- ശർവോപി വാ
- രംഗം 3 – ദുർവ്വാസാവ്
- ചന്ദ്രകലാധര പാലയമാം
- ജയ ജയ തപോധന
- കുന്തീസുത കുശലവാക്യം
- ശിഷ്ടരെ അനുഗ്രഹിപ്പാനും
- ഭാഗധേയാംബുധേ
- രംഗം 4 – പാഞ്ചാലിയുടെ വിലാപം
- കിന്തു കരവൈ ഹന്ത ദൈവമേ
- രംഗം 5 – കൃഷ്ണൻ വന്ന് ശാകാന്നം തിന്നുന്നു.
- ധന്യേ മഹിതസൌജന്യേ
- നൃഹരേ കരകലിതാരേ
- ശാകം വാ കൃതപാകം
- ശ്രുത്വാ ജനാര്‍ദ്ദനഗിരം
- രംഗം 6 – ദുർവ്വാസാവ്
- ഭവതു തവ മംഗളം
- ശ്ലാഘ്യനാകും
- ചിത്രം വിചിത്രമീ
- വിഷ്വദ്രീചീർവിക്ഷിപൻ
- രംഗം 7 – ശാർദ്ദൂലൻ
- ആരിഹ വന്നതെടാ വിപിനേ
- രേ രേ പോരിന്നായ് വാടാ
- ചേരുമേ ശമനസത്മനി നീ മമ
- ധാർഷ്ട്യമാർന്ന മൊഴി
- പോകയില്ല മനുജാധമ
- വിജയമതു തവ
- കേളിയുണ്ടു തവ
- ദുരിതനികരകരമിഹ
- കടലോടിടയുമൊരു
- ചാലവേ ശരചയം
- വിജയധൃതശരാസോദിത്വരേ
- രംഗം 8 – സിംഹിക
- ഹന്ത കാന്ത കൃതാന്തപുരം തന്നിൽ
- രംഗം 9 – ലളിത പാഞ്ചാലി
- നല്ലാര്‍കുലമണിയും
- ദ്രുപദഭൂപതിതന്റെ
- വനമുണ്ടിവിടെ
- കണ്ടാലതിമോദമുണ്ടായ്‌വരും
- വാമേ സഖീ ശൃണു മമ
- മുഖരയതി ഭൃശമിഹ
- പെട്ടന്നങ്ങു ഗമിപ്പാനും
- ക്ഷ്വേളാ ഘോഷാതി
- രംഗം 10 – പാഞ്ചാലിയുടെ വിലാപം
- ആവതെന്തയ്യോ ദൈവമേ
- പ്രഥമം ഗുരുശാസനാൽ പ്രയാതഃ
- രംഗം 11- സഹദേവൻ സിംഹിക
- രാക്ഷസീ നില്ലു നില്ലെടീ
- മുഷ്ക്കരമാകും
- ചൊല്ലേറുമെന്റെ വല്ലഭതന്നെ
- അല്പതരാരേ ദരിപ്പിത
- ചേരാത്ത കാര്യം ചെയ്യുന്ന
- ധൂർത്തദുരാത്മൻ മർത്ത്യപശോ
- ഖൾഗിസമാനം വദ്ഗിച്ചുടനെ
- ജൽപ്പക നിന്നെ ദർപ്പമോടെ
- ഇത്യുക്ത്വാ രജനിചരാംഗനാശു
- രംഗം 12 – പാഞ്ചാലിയും പാണ്ഡവരും
- ദുഷ്കരമീവിപിനത്തിലാവാസം
- വാനോർനദീതീരേ
- ഒട്ടുമേ വിഷാദിക്കരുത്
- പൂർവ്വജന്മാരേ മനസി
- ആശരനാരി
- നാരികളെക്കൊലച്ചെയ്ക
- ഇത്ഥം ക്ഷപാടകലഹാഗമം
- രംഗം 13 – കിർമ്മീരൻ സിംഹിക
- ഹാ ഹാ രാക്ഷസവീരാ
- വത്സേ കിന്തു വൃഥാ
- രംഗം 14 – കിർമ്മീരവധം
- കടലോടടൽ പൊരുതീടിന
- ശസ്ത്രജാലം തടുക്കെടാ രാക്ഷസാ
- മത്തകാശിനിമാരോടിത്തൊഴിൽ
- നിഷ്ഠുരതരശരവൃഷ്ടികൾകൊണ്ടു
- നിസ്ത്രപനരാധമ
- സത്യശൗചാദിയായ
- നിഷ്കരുണനാമെന്റെ
- വാടാ നീച നീ
- സ്മരണമുപഗതേ
- രംഗം പതിനഞ്ച്
- ഭീമപരാക്രമജലധേ
- സമഹർഷി മഹർഷിഭിർമ്മഹത്ഭിഃ
- ബകവധം
- ലവണാസുരവധം
- കുചേലവൃത്തം
- കുചേലവൃത്തം
- നല്ലാരിൽമണിമാരേ സല്ലാപം കേൾക്ക
- സരസിജവിലോചന ശൃണു
- കല്യാണാലയ! വാചം മേ വല്ലഭാ കേൾക്ക
- പാഥോജവിലോചനേ നാഥേ
- കാരുണ്യനിധേ കാന്താ കഴലിണ
- മഞ്ജുളാംഗീ നിൻ്റെ കാമം
- ദാനവാരി മുകുന്ദനേ സാനന്ദം കണ്ടീടാൻ വിപ്രൻ
- ഏവം നിനച്ചവനിദേവൻ തദാ
- ഹർമ്മ്യേ ചാരുകുശസ്ഥലീപുരവരേ ഭൈഷ്മ്യാ
- കലയാമിസുമതേ ഭൂസുരമൌലേ
- അജിതഹരേ! ജയ മാധവ!
- ഗുരുപുരേ നിന്നു ഭവാൻ പിരിഞ്ഞതിൽ
- മല്ലാരാതി മഹീസുരാൽ പൃഥുകഭാണ്ഡത്തെ
- സംവിജന്തീ നിജകരലസച്ചാമരാൽ
- സാരസനേത്രാ പോരുമേ
- മതിമുഖി മമനാഥേ
- താരിപ്പൂമകളോടു മാധവനിദം വിപ്രൻ
- സുദിനംതാവക സംഗാൽ
- പുഷ്കര വിലോചനാ ത്വൽകൃപാ
- ഹന്ത ഹരിചരിതമതിതു ചിന്തചെയ്യും വിധൗ
- ഇടശ്ലോകങ്ങൾ
- എന്തൊരൽഭുതമത്ര കാണ്മതു ബന്ധുരാംഗികളേ ബത
- ഇണ്ടലരുതരുതേ മധുമൊഴി
- എന്തൊരു ചിത്രമിദം വിചാരിച്ചാൽ
- സുദതീ! മാമക നായികേ
- നാഥ! പുരുഭൂതിസമുദായമിതശേഷവും
- നിശമയ വചനം നിർമ്മലതരമൂർത്തേ
- മാധവ! ഭവാൻ ചൊന്നതോർത്തുകാണുന്നേരം
- നളചരിതം ഒന്നാം ദിവസം
- കഥാസംഗ്രഹം
- നിലപ്പദം
- ഭഗവന്‍ നാരദ വന്ദേഹം
- ഭീഷിതരിപുനികര
- കുണ്ഡിനനായക
- നിർജ്ജനമെന്നതേയുള്ളൂ
- അന്യേഷു വൃക്ഷലതികാദിഷു
- ശിവശിവ എന്തുചെയ്‌വൂ ഞാൻ
- അറിക ഹംസമേ
- ഊർജ്ജിതാശയ
- പ്രിയമാനസാ, നീ പോയ്‌വരേണം
- പൂമകനും മൊഴിമാതും
- സഖിമാരേ, നമുക്കു ജനകപാർശ്വേ
- പോക പൂങ്കാവിലെന്നു
- ചലദളിഝങ്കാരം ചെവികളിലംഗാരം
- മിന്നൽക്കൊടിയിറങ്ങി
- കണ്ടാലെത്രയും കൗതുകമുണ്ടിതിനെ
- അംഗനമാർമൗലേ, ബാലേ
- കണ്ടേൻ നികടേ നിന്നെ
- പ്രീതിപൂണ്ടരുളുകയേ
- അരയന്നമന്നവാ
- ഉള്ളതു ചൊന്നതിതെന്നാലന്യൂനം
- നാളിൽ നാളിൽ
- ചെന്നിതു പറവൻ
- ഹന്ത! ഹംസമേ
- നരപതേ, ഭവദഭിലഷിതമെന്നാൽ
- ഖഗപതേ, തവ കരഗതമേ
- അതുച്ഛമാം ജവം
- സന്ധിപ്പിച്ചേൻ തവ ഖലു മനം
- നാരദ, ഭവാനെന്തുഭാവമിപ്പോൾ?
- പൂരിതപരസുഖ, നാരദമുനിവര
- ഹേ സകലലോകനാഥ
- കുശലമെന്നതേവേണ്ടൂ
- എനിക്കെൻ്റെ
- അനുജൻ്റെ സുദർശനം
- വിദർഭമന്നവനുണ്ടങ്ങനല്പസദ്ഗുണാ കന്യാ
- കേൾക്കേണമവളെ
- ഉറപ്പുള്ളോരനുരാഗം
- സപർവ്വതേ ഗതവതി നാരദേ ഭുവം
- മിളിതം പദയുഗളേ
- അടിയിണ പണിയുന്നേനടിയൻ
- ശമനനിവൻ
- ഉമ്പർപരിവൃഢന്മാർ
- പാൽപൊഴിയും മൊഴി
- ഭൈമീകാമുകനല്ലോഞാനും
- ചെയ്‌വേനെന്നു മുന്നേ
- നിറയുന്നു ബഹുജനം നഗരേ
- വരിക്കണം നീ ഞങ്ങളിൽ
- ദൈത്യാരിപൂർവ്വജനു ദൂത്യം സമേത്യ
- ഹേ മഹാനുഭാവ, തേ സ്വാഗതം
- ഭീമാവനീരമണനന്ദനേ
- ഏതൊരു കുലമലങ്കരിച്ചു ജന്മനാ
- അപരകുലനാമങ്ങൾ
- ഈശന്മാരെന്തു വിചാരലേശം
- അമൃതമതിമധുരം
- വല്ലഭനുണ്ടുള്ളിൽ
- ഹന്ത കേൾ ദമയന്തീ
- പതിദേവതമാരനവധി
- ശരണം ദേവേശ്വര
- പോക ഭവാനും
- സമർത്ഥരെന്തീവണ്ണം
- മതി ചൂതുചതുരംഗവും
- വധിക്കേണം നൃപന്മാരെ
- ഹിതമല്ലഹിതന്മാരേ
- ദാരസുഖം പോരായെന്നു ഞങ്ങൾ
- ഭീമകാശ്യപീരമണ
- തീർന്നു സങ്കടം
- ബാലേ! സദ്ഗുണലോലേ
- ഹരിത്പ്രഭുക്കളെയൊരിക്കലും
- അനല്പം വാമസ്തു ഭവ്യം
- പരിചിൽ ഞാനാഗ്രഹിച്ച
- ദമയന്തിയെ ഞാൻ
- മതിമുഖി ഭൈമിയോടും
- കനക്കുമർത്ഥവും സുധ കണക്കേ പദനിരയും
- ഇത്യുക്ത്വാ ത്രിദശവരാസ്തിരോബഭൂവു-
- നളചരിതം രണ്ടാം ദിവസം
- കുവലയവിലോചനേ
- സാമ്യമകന്നോരുദ്യാനം
- ദയിതേ നീ കേൾ കമനീയാകൃതേ
- എങ്ങുനിന്നെഴുന്നരുളി സുരാധിപ
- പോയ്‌വരുന്നേനകലേ
- ഭൂമി തന്നിലുണ്ടു ഭീമസുതയെന്നൊരു
- പാഥസാം നിചയം വാർന്നൊഴിഞ്ഞളവു
- കനക്കെക്കൊതി കലർന്നു മിഴിച്ചു പാവകളെ
- പ്രവണനെങ്ങളിൽ ഭക്തിമാൻ നളൻ
- വഴിയേതുമേ പിഴയാതെയവനോടു
- നരപതി നളനവൻ നിരവധി ബലനിധി
- പുഷ്പകരനെന്നുണ്ടേകൻ
- അരികിൽ വന്നു നിന്നതാരെ,ന്തഭിമതം?
- പുഷ്കര, നീ പഴുതേ ജന്മം നിഷ്ഫലമാക്കരുതേ
- വീരസേനസൂനോ, വൈരിവിപിനദാവകൃശാനോ
- ജാനേ പുഷ്കര
- ദേവനം വിനോദനായ ദേവനിർമ്മിതം
- ഊണിന്നാസ്ഥകുറഞ്ഞു
- തോല്ക്കും, വാതു പറഞ്ഞു
- ഉണ്ടാകേണ്ടാ, ഇതിനീഷലുണ്ടാകേണ്ടാ
- എന്തുപോൽ ഞാനിന്നു ചെയ്‌വേൻ?
- വിഫലം തേ വൈരസേനേ
- ഒരുനാളും നിരൂപിതമല്ലേ
- പയ്യോ പൊറുക്കാമേ ദാഹവും
- കാനനമിതെന്നാലെന്ത,ധികം ഭീതിദമല്ലേ
- പാതിയും പുമാനു പത്നിയെന്നു
- വേർവിട്ടിടുകയില്ല വല്ലഭനെ
- അലസതാവിലസിത
- ആരവമെന്തിത,റിയുന്നതോ?
- ആഹന്ത ദയിത, ദയാസിന്ധോ, നീയെന്നെ
- സ്വരത്തിനുടെ മാധുര്യം കേട്ടാല്‍
- വാഹസം ഗ്രസിക്കുന്നു
- അപുത്രമിത്രാ കാന്താരം
- ഗ്രാഹം പിടിച്ചപ്പോൾ
- അംഗനേ, ഞാനങ്ങു പോവതെങ്ങനെ ?
- ഈശ്വരാ, നിഷേധേശ്വരാ,
- ആരോടെൻ്റെ സ്വൈരക്കേടു
- മാനേലുംകണ്ണികൾമണി
- വാജപേയബഹുവാജിമേധമഖ
- ശോകവേഗം പൊറുത്തേകനായ്‌ നടന്നു
- ധൂർത്തനല്ല,ദൃഢമാർത്തബന്ധുവത്രേ
- ബാഹുവീര്യശിഖിലേ
- കിം ദേവീ? കിമു കിന്നരി?
- ദേവിയല്ലറിക കിന്നരിയല്ല ചൊല്ലാം,
- എന്തു നിൻപ്രിയൻ നിന്നെ
- ദേവനത്തിലേ തോറ്റുപോയ്‌
- ഉന്മാദം കൊണ്ടു ചെയ്ത
- ഉച്ഛിഷ്ടം ഭുജിക്കയില്ലൊരുനാളുമേ ഞാൻ
- ചൊന്നതൊക്കെയുമേവം തന്നെ
- സുദിനമിന്നു മേ
- മേദിനീദേവ
- അടക്കിനാനോ നാടൊക്കെയും
- അംശകമുടുത്തതും ആശു
- അനർത്ഥമെല്ലാവർക്കുമുണ്ടാമേകദാ
- സംശയമെനിക്കില്ലാ വേർപെട്ടോടുമെന്നു
- നിനച്ചവണ്ണമല്ല ദൈവമാർക്കുമേ
- താത, പാദയുഗമാദരേണ
- നിനക്കു കുശലം ബാലേ
- അമൃതമിവ കിരന്തീമാർത്തിഭാരം ഹരന്തീം
- നളചരിതം മൂന്നാം ദിവസം
- കഥാസംഗ്രഹം
- ലോകപാലന്മാരേ
- ഘോരവിപിനമെന്നാലെഴുപാരിതാകിൽ
- അന്തികേ വന്നീടേണം
- കത്തുന്ന വനശിഖിമദ്ധ്യഗനാരെടോ
- എന്നുടെ കഥകളെ എങ്ങനെ
- നൈഷധേന്ദ്ര, നിന്നോടു ഞാൻ
- കാദ്രവേയകുലതിലക
- ഇന്ദുമൌലിഹാരമേ
- ചിന്തിതമചിരാൽ
- ഋതുപർണ്ണധരണീപാല
- വസ വസ സൂത
- വിജനേ, ബത
- അവളേതൊരു കാമിനി
- സ്വൈരവചനം സ്വകൃതരചനം
- നീയും നിന്നുടെ തരുണിയും
- പൂരിതധനസന്ദോഹം ദൂരവേ
- ഈവണ്ണമവർ വാണു
- അവളവശം ഉറങ്ങുന്നേരം
- ഞാനെന്നുമെനിക്കുള്ളതെന്നും
- സാകേതവാസിനി നിജാകാരഗോപിനി
- വ്യസനം തേ ദമയന്തി
- നീ വന്ന നേരത്തേ വന്നൂ
- ആകവേ ദിക്കെങ്ങും
- തുകിൽ മുറിച്ചൊളിച്ചു
- ചാരുത്വമെഴും നിയമനിഷ്ഠയും നല്ല
- പടമറുത്ത പടുവിടനേ
- അസ്മദാദികൾ പലർ
- ജനനീ, മേ കാന്തൻ
- പീഡിക്കേണ്ടാ തനയേ, സുനയേ
- പർണ്ണാദഗിരാ തദിദം
- കരണീയം ഞാനൊന്നു ചൊല്ലുവൻ
- യാമി യാമി ഭൈമീ, കാമിതം
- മാന്യമതേ അഖിലഭുവനതതകീർത്തേ
- വരിക ബാഹുക
- മറിമാൻകണ്ണി മൗലിയുടെ
- പ്രകടിതമഭിമതമൃതുപർണ്ണ
- എന്നിവർണ്ണമൃത്യുപർണ്ണഭൂപനുപകർണ്ണ്യ
- ആരയ്യാ! ഈ ബാഹുകൻ
- മന്ദം മന്ദമാക്ക ബാഹുക
- അന്തിയാം മുമ്പെ
- പാർത്തു കണ്ടു ഞാൻ
- ഓർത്തു നീ ചൊന്നതെത്രയുമതിവിസ്മയം
- ഇത്യേവമൈകമത്യാപസൃത-
- എന്നെച്ചതിച്ച നീ
- നിന്നെച്ചതിച്ചതു നിയതം
- വഞ്ചക, നീ വരിക
- ക്ഷമിക്കവേണമേ അപരാധം
- വധിച്ചുകളവാനൊഴിച്ചു തോന്നാ
- പരപീഡനമെനിക്കു
- കണക്കിൽ ചതിച്ചതു
- ബഹുമാനിയാ ഞാനാരെയും
- കലി നളനെയും കൈവിട്ടേവം
- Home
- Docs
- ആട്ടക്കഥകൾ
- കിർമ്മീരവധം
- രംഗം 14 – കിർമ്മീരവധം